PILNE!

Jestem Jaś i mam już 7 lat, ale niestety moje umiejętności ruchowe są jeszcze na poziomie niemowlęcym. Nie umiem normalnie siadać, a główka niestety zwisa mi na tą stronę, na którą się przechylę. Jeżeli ktoś mi pomoże to daję radę utrzymać pion na kilka chwil.

Kiedy się urodziłem wyglądałem na zdrowego chłopczyka i nic nie zwiastowało takiej sytuacji, ale już jako 3-miesięczne niemowlę nie rozwijałam się prawidłowo co mamę i lekarzy bardzo zaniepokoiło. Gdy zdiagnozowano u mnie Dziecięce Porażenie Mózgowe, wszystko było już zrozumiałe, a słowa te zabrzmiały dla mnie jak wyrok.

Nie wiem co dokładnie wywołało tę chorobę, mogło to być niedotlenienie, niedokrwienie, a nawet infekcje i wiele innych powodów, które mogły się pojawić w każdej chwili zarówno w brzuszku mamy jak tuż po urodzeniu. To „coś” uszkodziło tkankę w moim mózgu, a uszkodzona tkanka nie może działać prawidłowo.

Mój mózg się uszkodził w miejscu gdzie przebiegały włókna nerwowe niezbędne do prawidłowego poruszania się. Mam problem z komunikacją, nie mówię, ale myślę! Jestem rozumnym chłopcem zamkniętym w ciele, które nie wszystko może przekazać. Staram się nie zasmucać mamy i często się uśmiecham. Ćwiczenia i rehabilitacje są ciężkie, ale cieszę się kiedy utrzymując głowę za pomocą odpowiedniego sprzętu mogę widzieć coś więcej niż tylko podłogę.

Mój przypadek jest ciężki, ale ciągle jest nadzieja! Uszkodzonej tkanki nie da się naprawić, ale można liczyć na plastyczność mózgu. Znaczy to, że zdrowa tkanka przejmuje częściowo obowiązki tej zniszczonej. Do tego jednak potrzebny jest trening, ćwiczenia i rehabilitacje. Dużo, dużo i jeszcze więcej!

Mam również szansę na terapię komórkami macierzystymi, ale do tego też potrzebne są duże nakłady pieniężne. Im szybciej rozpocznie się terapię i rehabilitacje, tym lepsze będą efekty mojego leczenia. Nie można też pod żadnym pozorem przerwać ćwiczeń, by stan mojego zdrowia nie uległ pogorszeniu. Ciągle rosnę i moje ciało również.

Proszę, nie skreślaj mnie, nie chcę być do końca życia skazany na całodobową opiekę nawet gdy moich rodziców już zabraknie…

Jako dziecko szybko rosnę i szybko się rozwijam, dlatego tak ważne jest, aby nie zabrakło ważnych dla mojego zdrowia godzin rehabilitacji. Bardzo proszę o wsparcie póki jest jeszcze nadzieja na poprawę, a mój organizm jest jeszcze młody i potrafi się regenerować!

Bo najgorsze co może się stać, to brak stałej i systematycznej terapii, a to grozi problemami już do końca życia!

Aby do tego nie dopuścić, bardzo proszę o dobrowolną wpłatę, bo liczy się każdy grosz, a już symboliczne 19zł to nawet godzina zajęć na turnusie rehabilitacyjnym!

PS. Ważne jest, by nie odkładać tej pomocy na później i pomagać jak najszybciej!

Ratuję Janka!

Jan Zamilski - Subkonto nr 10504002

Ratuję Janka!